Vasanthathin manicheppuവസന്തത്തിന്‍ മണിച്ചെപ്പു

vasanthathin manicheppu thurakkunnu

varthamaanakaalam

poya greeshmam paanam cheytha baashpadhaarayo

inninte chundathu naruthenaayi

smaranakalthan guhaamukhangal adanju kidannenkil

puthuvana jyolsnakal avayude munpil padarnnu valarnnenkil

oro nimishavum eeyanubhoothi than chirakadiyaayenkil

madhuramaamee vilaasagaanam maayaathozhukiyenkil

vidaruvathokkeyum kozhiyum kadhayum kalavaay maariyenkil

oro sidayilum ee raagaagni than

alakalirambiyenkil alakalirambiyenkil

വസന്തത്തിൻ മണിച്ചെപ്പു തുറക്കുന്നു

വർത്തമാനകാലം (2)

പോയ ഗ്രീഷ്മം പാനം ചെയ്ത ബാഷ്പധാരയോ

ഇന്നിന്റെ ചുണ്ടത്തു നറുതേനായി

(വസന്തത്തിൻ..)

സ്മരണകൾ തൻ ഗുഹാമുഖങ്ങൾ അടഞ്ഞു കിടന്നെങ്കിൽ

പുതുവനജ്യോത്സ്നകൾ അവയുടെ മുൻപിൽ പടർന്നു വളർന്നെങ്കിൽ (2)

ഓരോ നിമിഷവുമീയനുഭൂതി തൻ ചിറകടിയായെങ്കിൽ

ചിറകടിയായെങ്കിൽ

(വസന്തത്തിൻ..)

മധുരമാമീ വിലാസഗാനം മായാതൊഴുകിയെങ്കിൽ

വിടരുവതൊക്കെയും കൊഴിയും കഥയും കളവായ് മാറിയെങ്കിൽ (2)

ഓരോ സിരയിലും ഈ രാഗാഗ്നി തൻ

അലകളിരമ്പിയെങ്കിൽ അലകളിരമ്പിയെങ്കിൽ

(വസന്തത്തിൻ..)