Sumuhoorthamaay [Thrayambakam]സുമുഹൂര്‍ത്തമായ് (ത്രയംബകം)

Sumuhoorthamaay

swasthi swasthi swasthi

soorya chandranmaarkkirippidamaakumen

raama saamraajyame devakale maamunimaare

snehathaarangale swapnangale pookkale

vidayaakumee velayil

swasthi swasthi swasthi

Thrayambakam villodiyum mamgala dundubhee naadavumaayi

midhilaapuriyile mankidaavinu

raajakalayude vaamaamgamekiya kosala rajakumaraa

sumuhoorthamaayi swasthi swasthi swasthi

Aathma nivedanamariyatahe enthinen

mudraamguleeyam valicherinju

raagachoodaamani chenkol thurumpila

ngenthinu veruthe pathichu vechu

kosala raajakumaaraa

Enne njaanaay jwalippichunarthiyora-

gniyeppolum aviswasichenkilum

kosala rajakumaaraa raajakumaaraa

ennumaa sankalpa paadapathamngalil

thala chaaychu veche urangiyulloo

seetha urangiyulloo

Pidaykkunnu praanan

vithumpunnu shokaantha raamaayanam

diganthangalil mayangunnithaashaa paashangal

adharmmam nadungunnu maarthaanda pourusham

Raamashilayaay karuthuvo

kalpaanthavaariyil

Amme sarvvamsahayaam amme

rathna garbhayaam amme

threthaayuganthinte kannuneermuthine

nenchodu cherthu punarnnedukkoo

sumuhoorthamaay

swasthi swasthi swasthi

സുമുഹൂര്‍ത്തമായ്

സ്വസ്തി സ്വസ്തി സ്വസ്തി

സൂര്യചന്ദ്രന്മാര്‍ക്കിരിപ്പിടമാകുമെന്‍

രാമസാമ്രാജ്യമേ, ദേവകളേ, മാമുനിമാരേ

സ്‌നേഹതാരങ്ങളേ, സ്വപ്നങ്ങളേ, പൂക്കളേ

വിടയാകുമീ വേളയില്‍ സ്വസ്തി സ്വസ്തി സ്വസ്തി

ത്രയംബകംവില്ലൊടിയും മംഗളദുന്ദുഭീനാദവുമായ്

മിഥിലാപുരിയിലെ മണ്‍‌കിടാവിനു

രാജകലയുടെ വാമാംഗമേകിയ കോസലരാജകുമാരാ

സുമുഹൂര്‍ത്തമായ് സ്വസ്തി സ്വസ്തി സ്വസ്തി

ആത്മനിവേദനമറിയാതെ എന്തിനെന്‍

മുദ്രാംഗുലീയം വലിച്ചെറിഞ്ഞു?

രാഗചൂഡാമണി ചെങ്കോല്‍ത്തുരുമ്പില-

ങ്ങെന്തിനു വെറുതെ പതിച്ചുവച്ചു?

കോസലരാജകുമാരാ…

എന്നെ ഞാനായ് ജ്വലിപ്പിച്ചുണര്‍ത്തിയൊ-

രഗ്നിയെപ്പോലും അവിശ്വസിച്ചെങ്കിലും

കോസലരാജകുമാരാ രാജകുമാരാ

എന്നുമാ സങ്കല്‌പ പാദപത്മങ്ങളില്‍

തല ചായ്ച്ചു വച്ചേ ഉറങ്ങിയുള്ളൂ

സീത ഉറങ്ങിയുള്ളൂ…

പിടയ്ക്കുന്നു പ്രാണന്‍

വിതുമ്പുന്നു ശോകാന്തരാമായണം

ദിഗന്തങ്ങളില്‍, മയങ്ങുന്നിതാശാപാശങ്ങള്‍

അധര്‍മ്മം നടുങ്ങുന്നു, മാര്‍ത്താണ്ഡപൗരുഷം

രാമശിലയായ് കറുത്തുവോ?

കല്‍‌പ്പാന്തവാരിയില്‍

അമ്മേ സര്‍വ്വംസഹയാം അമ്മേ

രത്നഗര്‍ഭയാം അമ്മേ…

ത്രേതായുഗത്തിന്റെ കണ്ണുനീര്‍മുത്തിനെ

നെഞ്ചോടു ചേര്‍ത്തു പുണര്‍ന്നെടുക്കൂ

സുമുഹൂര്‍ത്തമായ് സ്വസ്തി സ്വസ്തി സ്വസ്തി