Kasthoorikkuri Thottuകസ്തൂരിക്കുറി തൊട്ടു

Kasthoorikkuri thottu kasavumunduthittu

kanideepam koluthunna ponpulari

sallaapakkilikalkku paaloottum nin munnil

janmmangal thalirkkunnathonnupole

vaalsallya thenkudam nirayunna puzhayude paattum neeyalle

kai cherthu neeyoru manimutham nalkumpol

kannil sneham kadalupole…

kasthoorikkuri thottu kasavumunduthittu

kanideepam koluthunna ponpulari…

onninmelonnaay maamazhachirakile

manimayilppeelikal arikil vechu..

allippoonkaattin chumbanakkuliru njaan

anujanu nalkaan karuthivechu..

swarnnacharadilaranjaanam -ini

swapnam kondu thulaabhaaram

kannivilakkinu choroonu

en kannalle nee…

oru jeevanilirumeyyukalorumikkum

kalivilayaattam kandavarundo…

kasthoorikkuri thottu kasavumunduthittu

kanideepam koluthunna ponpulari..

maathru devo bhava:

pithru devo bhava:

aachaarya devo bhava:

athidhi devo bhava:

punnellin paadam vaasanakkathirile

puthumaniyellaam ninakku thannu

kanninmel kannaay aksharachimizhile

arivukalum njaan pakarnnu thannu

annan-thampi kulichu vaa

ee ponnin kinnam nirachu thaa

kannil kandathu jayichu vaa nee onnaamanaay

oru nombaramariyaathivanoru poovinu

kaavalirunnathu kandavarundo…

(kasthoorikkuri …)

കസ്തൂരിക്കുറി തൊട്ടു കസവുമുണ്ടുടുത്തിട്ടു

കണിദീപം കൊളുത്തുന്ന പൊന്‍‌പുലരി

സല്ലാപക്കിളികള്‍ക്കു പാലൂട്ടും നിന്‍ മുന്നില്‍

ജന്മങ്ങള്‍ തളിര്‍‌ക്കുന്നതൊന്നുപോലെ

വാത്സല്യത്തേന്‍‌കുടം നിറയുന്ന പുഴയുടെ പാട്ടും നീയല്ലേ

കൈ ചേര്‍‌ത്തു നീയൊരു മണിമുത്തം നല്‍കുമ്പോള്‍

കണ്ണില്‍ സ്നേഹം കടലുപോലെ…

(കസ്തൂരി…)

ഒന്നിന്മേലൊന്നായ് മാമഴച്ചിറകിലെ

മണിമയില്‍പ്പീലികള്‍ അരികില്‍ വച്ചു

അല്ലിപ്പൂങ്കാറ്റിന്‍ ചുംബനക്കുളിരു ഞാന്‍

അനുജനു നല്‍കാന്‍ കരുതിവച്ചു

സ്വര്‍ണ്ണച്ചരടിലരഞ്ഞാണം – ഇനി

സ്വപ്നം കൊണ്ടു തുലാഭാരം

കന്നിവിളക്കിനു ചോറൂണ്

എന്‍ കണ്ണല്ലേ നീ…

ഒരു ജീവനിലിരുമെയ്യുകളൊരുമിക്കും

കളിവിളയാട്ടം കണ്ടവരുണ്ടോ?

(കസ്തൂരി…)

മാതൃ ദേവോ ഭവഃ

പിതൃ ദേവോ ഭവഃ

ആചാര്യ ദേവോ ഭവഃ

അതിഥി ദേവോ ഭവഃ

പുന്നെല്ലിന്‍ പാടം വാസനക്കതിരിലെ

പുതുമണിയെല്ലാം നിനക്കു തന്നു

കണ്ണിന്‍‌മേല്‍ കണ്ണായ് അക്ഷരച്ചിമിഴിലെ

അറിവുകളും ഞാന്‍ പകര്‍ന്നു തന്നു

അണ്ണന്‍-തമ്പി കുളിച്ചു വാ

ഈ പൊന്നിന്‍‌കിണ്ണം നിറച്ചു താ

കണ്ണില്‍ കണ്ടതു ജയിച്ചു വാ നീ ഒന്നാമനായ്

ഒരു നൊമ്പരമറിയാതിവനൊരു പൂവിനു

കാവലിരുന്നതു കണ്ടവരുണ്ടോ?

(കസ്തൂരി…)