Kannanaaraaro (F)കണ്ണനാരാരോ

kannanaaraaro unnikkanmaniyaaraaro

kannuneer janmam thaangum kaikalilaaraaro

oru tholil neeyenna punyam

thaane thalachaaykkum soubhaagyam thedunnen mounam

ellaam vidacholliyakalunnorekaaki gamanam

nenchinnullil etho irul maalangal

kannil neelum swantham nizhal naalangal

kothiyode nee poya vazhimaariyo

ee maariliniyum ee poovinidamo

theeraamoham onnaay oru koorayil

cheranoro naalum kzhiyumpozhum

ini veendum orujanmam athinekumo

kaathangaliniyum kaalyaathra thudaraan

കണ്ണനാരാരോ ഉണ്ണിക്കണ്മണിയാരാരോ

കണ്ണുനീർജന്മം താങ്ങും കൈകളിലാരാരോ

ഒരു തോളിൽ നീയെന്ന പുണ്യം – താനേ

തലചായ്ക്കും സൗഭാഗ്യം തേടുന്നെൻ മൗനം

എല്ലാം വിടചൊല്ലി അകലുന്നൊരേകാകീ ‘ഗമനം’

(കണ്ണനാരാരോ)

നെഞ്ചിന്നുള്ളിൽ ഏതോ ഇരുൾമാളങ്ങൾ

കണ്ണിൽ നീളും സ്വന്തം നിഴൽനാളങ്ങൾ

കൊതിയോടെ നീ പോയ വഴിമാറിയോ

ഈ മാറിലിനിയും നീർപൂവിനിടമോ..

(കണ്ണനാരാരോ)

തീരാമോഹം ഒന്നായ് ഒരു കൂരയിൽ

ചേരാനോരോ നാളും കഴിയുമ്പൊഴും

ഇനി വീണ്ടും ഒരു ജന്മം അതിനേകുമോ

കാതങ്ങളിനിയും കാൽയാത്ര തുടരാം..!

(കണ്ണനാരാരോ)