Kalabhavan Maniകലാഭവൻ മണി

## From Rickshaw to Red Carpet: The Kalabhavan Mani Story

Kalabhavan Mani, born Kunnisseri Veettil Raman Mani on 1 January 1971 in Chalakudy, Kerala, rose from driving an autorickshaw to becoming a beloved entertainer. He first honed his craft as a mimicry artist with the famed Kalabhavan troupe, where his earthy humour and booming folk voice caught filmmakers’ attention. Small comic parts in the mid-1990s quickly led to meatier roles, and by the end of the decade he was a regular presence on Malayalam screens, admired for the ease with which he could pivot between slapstick and pathos.

Across a 25-year career Mani appeared in more than 250 films spanning Malayalam, Tamil, Telugu and Kannada. His breakthrough performance as the blind street singer Ramu in Vasanthiyum Lakshmiyum Pinne Njaanum (1999) earned both the National Film Award (Special Jury) and the Kerala State Award, a first for a Malayalam actor in that category. He later became a sought-after antagonist in Tamil hits such as Gemini (2002), while simultaneously releasing hugely popular folk and playback tracks—his songs still draw over a million monthly listeners on streaming platforms. Mani’s ability to embody the common man, the villain and the balladeer made him a unique fixture in southern Indian cinema.

On 6 March 2016 the actor died in Kochi, aged forty-five, triggering rumours of foul play because toxic traces were found in his body. A CBI investigation later ruled out homicide, concluding that chronic liver disease worsened by heavy alcohol intake was the decisive cause of death. In the years since, his colleagues and fans have kept his memory alive through tributes, stage shows and the annual Kalabhavan Mani Memorial Awards, whose 2025 edition honoured actor-director Mohanlal. Mani remains celebrated as an artist who carried the rhythms of Kerala’s folk culture onto mainstream screens while proving that talent can spring from the most ordinary beginnings.

## നാടന്‍ രാജാവിന്റെ അനന്തയാത്ര

കലാഭവൻ മണി – ഈ പേരിൽ തന്നെ മലയാളത്തിന്റെ മണിനാദമുണ്ട്. ചാലക്കുടി എന്ന തൃശ്ശൂർ ജില്ലയിലെ ഗ്രാമത്തിൽ നിന്ന് ഉയർന്നു വന്ന മണി, അസാധാരണമായ കലാസാമർഥ്യങ്ങൾ കൊണ്ട് ദക്ഷിണേന്ത്യൻ സിനിമാ ലോകത്തിലെ അഭിമാനകരമായ സ്ഥാനം നേടി. ദാരിദ്ര്യത്തിന്റെ ഇരുട്ടിൽ വളർന്നുയർന്ന കലാകാരൻ, ഓട്ടോറിക്ഷാ ഡ്രൈവറായിരുന്നിട്ടും നാടൻ പാട്ടിൽ കണ്ടെത്തിയ ജീവനാദി കൊണ്ട് മിമിക്രി വേദികളിലെത്തി. കലാഭവൻ എന്ന കേരളത്തിലെ പ്രശസ്ത സാംസ്കാരിക സ്ഥാപനത്തിന്റെ പേര് സ്വന്തം പേരിനൊപ്പം ചേർത്തു വെച്ചത് തന്നെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ വിനയത്തിന്റെ പ്രകടനമായിരുന്നു. കരുമാടിക്കുട്ടൻ, വാസന്തിയും ലക്ഷ്മിയും പിന്നെ ഞാനും തുടങ്ങിയ സിനിമകളിലൂടെ അദ്ദേഹം മലയാളികളുടെ ഹൃദയത്തിലെത്തി.

പത്താം ക്ലാസ്സിൽ പഠനം നിർത്തിയ മണി, പഠനമൊഴികെ എല്ലാ കാര്യങ്ങളിലും മിടുക്കനായിരുന്നു. തെങ്ങുകയറ്റക്കാരനായും, മണൽവാരൽ തൊഴിലാളിയായും, ഓട്ടോറിക്ഷാ ഡ്രൈവറായും അദ്ദേഹം ഉപജീവനം കണ്ടെത്തി. എന്നാൽ കലയോടുള്ള അയാളുടെ വിഷയകരമായ സ്നേഹം അദ്ദേഹത്തെ വിസ്മയകരമായ ഉയരങ്ങളിലെത്തിച്ചു. ജെമിനി, വേൽ തുടങ്ങിയ തമിഴ് സിനിമകളിൽ സ്റ്റൈലിഷ് വില്ലനായി അദ്ദേഹം തമിഴ് പ്രേക്ഷകരെ ഞെട്ടിച്ചു. ഹാസ്യതാരമായി തുടങ്ങിയ അദ്ദേഹം നായകനായും, വില്ലനായും, ഗായകനായും, അഭിനേതാവായും ഒരുപോലെ പ്രശംസിക്കപ്പെട്ടു. 250-ലധികം സിനിമകളിൽ അഭിനയിച്ച മണിക്ക് ദേശീയ പുരസ്കാരവും കേരള സംസ്ഥാന പുരസ്കാരവും ലഭിച്ചു.

പ്രശസ്തിയുടെ ഗൗരവം കൊണ്ട് മണിയുടെ സാധാരണക്കാരനായ സ്വഭാവത്തിന് ഒരു കുറവും സംഭവിച്ചില്ല. ഷൂട്ടിംഗ് ഇടവേളകളിൽ ചാലക്കുടിയിൽ തിരിച്ചെത്തുമ്പോൾ അദ്ദേഹം വീണ്ടും തന്റെ ഓട്ടോറിക്ഷാ ഓടിക്കുകയും ആവശ്യമുള്ളവർക്കായി എപ്പോഴും വാതിലുകൾ തുറന്നുവെക്കുകയും ചെയ്തു. പാവപ്പെട്ടവർക്ക് അരി വിതരണം ചെയ്തു, വിദ്യാർത്ഥികൾക്ക് സ്കൂൾ ബസ് സൗകര്യമൊരുക്കി, രോഗികൾക്ക് ചികിത്സാസഹായമെത്തിച്ചു. 2016 മാർച്ച് 6-ന് 45-ാം വയസ്സിൽ കരൾ രോഗം കാരണം കലാകാരന്റെ നാടന്‍ സുരമേളം നിലച്ചു. ചാലക്കുടിക്കാരന്റെ ചങ്ങാതിയും, മലയാളത്തിന്റെ മണിയും, അഗണിതം മലയാളി മനസ്സുകളിലെ പ്രിയപ്പെട്ട കലാകാരനും ഇന്നും ഓർമ്മകളിൽ ചേക്കേറി നിൽക്കുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഓർമ്മയ്ക്കായി ആരംഭിച്ച കലാഭവൻ മണി മെമ്മോറിയൽ അവാർഡുകൾ എല്ലാ വർഷവും പ്രതിഭകളെ ആദരിച്ച് കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.